روستای بیرواس ( بیدرواز )

 با عرض سلام و احترام خدمت اهالی محترم روستای بیدرواز ( بیرواس ) و تمام بازدیدکنندگان محترم

عزیزان با خوبي ها و بدي ها ، هرآنچه که بود ؛ برگي ديگر از دفتر روزگار ورق خورد ، برگ ديگري از درخت زمان بر زمين افتاد و سالي ديگر گذشت... . لحظات از آن شماست ؛ آبي ، سبز ، سرخ ، سياه ، سفيد و ... ، رنگهايي را که بايسته است بر آنها بزنید.

روزهايتان رنگارنگ و بهاري ، و بهارتان جاودانه باد.

جهت اطلاع عزیزان و بازدیدکنندگان محترم در این مطلب سعی شده بصورت مختصر اهم فعالیتها و اقدامات صورت گرفته در خصوص بازسازی روستاهای بیدرواز ، کیمنه و هانی گرمله ( در فاصله سالهای 1379 لغایت 1386 ) ذکر ­گردد:

فعالیتهای سال 1379:

نقشه برداری روستای هانی­گرمله و تهیه طرح بافت فیزیکی بر اساس معابر موجود جهت احداث راه و جاده ماشین­رو در زمستان 1379، احداث تمامی معابر روستای هانی­گرمله بوسیله تأسیسات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، انجام انفجارات معابر توسط گروه ناریه ارتش کرمانشاه.

فعالیتهای سالهای1380 و 1381:

مناسب سازی راه و جاده نوسود به سه راه شهداء(مله­هه­ندو)از سوی اداره راه و ترابری، مناسب سازی راه  و جاده سه راه شهداء به هانی­گرمله از سوی مدیریت جهاد کشاورزی.

روستای هانی­گرمله:

آغاز کار بازسازی در اردیبهشت و خرداد ماه 1380، طرح آب و فاضلاب روستایی، ساخت مدرسه از سوی گروه بازسازی و نوسازی مدارس، بازسازی مرکز بهداشت، ساخت مسجد از سوی اداره اوقاف با هماهنگی هیأت امناء، احداث شبکه برق و برق رسانی، ساختمان سازی و تأسیس پایگاه مقاومت بسیج از سوی بنیاد مسکن، ساختمان سازی پاسگاه نیروی انتظامی از سوی بنیاد مسکن.

روستای کیمنه:

نقشه برداری روستا، تهیه طرح بافت فیزیکی بر اساس معابر موجود جهت احداث راه و جاده ماشین رو  در سال 1380، احداث معابر روستا بوسیله تأسیسات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، انجام انفجارات معابر توسط گروه ناریه ارتش کرمانشاه.

روستای بیدرواز:

نقشه برداری روستا، تهیه طرح بافت فیزیکی بر اساس معابر موجود جهت احداث راه و جاده ماشین رو  در سال 1380، عدم اجرایی شدن طرح بافت فیزیکی به دلیل مخالفت واعتراض مالکین باغات.

فعالیتهای سال 1382:

بازسازی و مرمت 200 واحد ساختمانی تا پایان سال 1382 در هانی­گرمله، ارائه خدمات و تسهیلات زیر از سوی بنیاد مسکن:

خدمات و تسهیلات بلاعوض: 20 کیسه سیمان، 30 تن ماسه، 000/500 ريال وام بلاعوض، 000/200 ريال جهت حمل مصالح، نخاله برداری با ماشین آلات، تهیه و تحویل ماسه و سیمان مصرفی علاوه بر موارد فوق با قیمت خرید کارخانه، دادن پروانه ساختمانی.

فعالیتهای سال 1383:

قطع کمک­های بنیاد مسکن، صدور 180 سند مالکیت در هانی­گرمله در اجرای ماده 133، تهیه طرح هادی روستایی، دیوار چینی معابر، شرکت تعاونی فروش نفت. آنچه در این سال مشهود است سیر نزولی ساخت وساز و بازسازی در هانی­گرمله است، بطوریکه از سال 83 به بعد 30 واحد ساختمانی به واحدهای ساختمانی ساخته شده قبل از این سال افزوده شد.

فعالیتهای سالهای 1384 و 1385:

 اقدامات خاصی صورت نگرفته است.

فعالیتهای سال 1386:

جاده رسانی به روستای بیدرواز، برق رسانی، اجرای بافت فیزیکی روستای بیدرواز از سوی بنیاد مسکن، مرمت شبکه آب شرب بیدرواز، بازسازی مدرسه از سوی گروه بازسازی و نوسازی مدارس، اسکان 50 خانوار در روستای بیدرواز، اسکان 13 خانوار در روستای کیمنه، و مستقر شدن 50 الی 60 خانوار در خانه باغ... .

بر اساس آمارهای ارائه شده از سرشماری­های عمومی نفوس و مسکن سالهای 1345 و 1355 وضعیت امکانات و خدمات مردم در روستاهای اصلی قبل از آوارگی مشخص است، اهالی روستاهای هانی گرمله ، بیدرواز و کیمنه امکانات و خدمات مختلف موجود در روستاهای اصلی خود را قبل از جنگ نسبت به موقعیتی زمانی آن دوره و نسبت به مناطق همجوار خویش مناسب و مطلوب توصیف نموده­اند، بطوریکه اکثریت آنها وجود لوله­کشی آب، برق(از ساعت 19 الی 24)، مسجد، فروشگاه تعاونی، مدرسه[سطوح ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان]، خانه بهداشت، جاده، پاسگاه، شبکه فاضلاب، حمام، مسجد تابستانی، آسیاب آبی، خانه انصاف، دفتر­خانه ازدواج و طلاق، انجمن روستا، نانوایی عمومی، پارچه فروشی، حلاجی، نساجی، جاجیم بافی، رنگ رزی، خیاطی، نمد بافی، مسگری، نجاری، تکیه(خانقاه)، سرکشی اکیپ­های پزشکی و ... را از جمله خدمات و امکانات منطقه بیان نموده­اند.

بسیاری از اهالی این روستا ها اذعان نموده اند که در گذشته از لحاظ امکانات و خدمات اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، و تا حدودی بهداشتی و ... این منطقه نسبت به جاهای دیگر بسیار پیشرفته بوده و قابل قیاس با سایر مناطق نبوده است و بیشتر آن را به دلیل توجه دولت به مردم مناطق مرزنشین دانسته­ و عده­ای نیز این وضعیت را به تلاش و پیگیری و مشارکت و همکاری خود روستائیان نسبت داده­اند. یکی از روستائیان می­گوید« ما لب مرز بودیم و این امر باعث شده بود که ما از امکانات دو کشور؛ هم کشور خودمان و هم کشور همسایه(عراق)استفاده کنیم. معمولاً محصولات اضافی صنایع­دستی(مانند چوخ و رانک، جانماز، نمد، حتی در و پنجره و ...)، دامداری(مانند پشم و کره و دوغ و ...)باغداری(مانند گردو، انگور و ...)را به همسایه­ها می­فروختیم(به عراق). مثلاً گردو و انگور زیادی داشتیم؛ که روستاییان با کاروان آنها را به عراق می­بردند و با گندم و حبوبات عوض می­کردند یا با پول معاوضه و مایحتاج زندگی خود را تأمین می­کردند. مردم ما مردمی فعال بودند و از طریق دامداری و باغداری و کاسبی از نعمات و امکانات دو کشور استفاده می­کردیم؛ ما معمولاً از وسایل درجه یک دو کشور استفاده می­کردیم مثلاً از برنج صدری ایران و قند بلژیکی که از عراق می­آمد استفاده می­کردیم. معمولاً یکی دو هزار گردو می­بردیم می­فروختیم و با پولش آنچه لازم داشتیم می­خریدیم».

بدین ترتیب آنچه واضح و مبرهن است اینکه این مناطق قبل از آواره شدن به نسبت سایر روستاهای همجوار خود از انواع و اقسام امکانات و خدمات استفاده نموده­اند و وضعیت آنها بسیار بهتر و قابل قیاس با سایر مناطق نبوده، بر این اساس نیز بیشتر روستائیان رضایت نسبی خود را از آن وضعیت بیان نموده­اند.